«Με μεγάλη μου λύπη σας ανακοινώνω ότι δεν θα είμαι παρών
στην συνεδρίαση που σας ζήτησα να γίνει με αφορμή την 3η Δεκέμβρη, Εθνική Ημέρα για τα Άτομα με Αναπηρία.» τονίζει σε μακροσκελή ανακοίνωσή του ο ανεξάρτητος Περιφερειακός Σύμβουλος Γεράσιμος Φεσσιάν, με την οποία απευθύνεται στον πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Ελλάδας.Και συνεχίζει: «Θα επιθυμούσα να με αιτιολογήσετε ως δικαιολογημένο απόντα.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων είμαι υποχρεωμένος να σας ενημερώσω και επιθυμώ να ενημερωθεί και το Σώμα πριν την έναρξη της Ημερήσιας Διάταξης ότι ο λόγος που δεν θα βρίσκομαι στην Συνεδρίαση του Σώματος είναι επειδή παράλληλα είμαι επίσημα προσκεκλημένος από την Γενική Διεύθυνση Δικαιοσύνης, Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες. Σε ειδική συνεδρίαση - εκδήλωση αποκλειστικά αφιερωμένη στην Ευρωπαϊκή ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, όπου σε προηγούμενο έγγραφο μου σας έχω επισυνάψει την πρόσκληση με θέμα: «Προσβάσιμος Τουρισμός για Όλους», παρουσιάζοντας την Βραβευμένη με το 1ο Βραβείο του Διαγωνισμού «ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΕΙΣ», την διάταξη πρόσβασης ΑμεΑ στη θάλασσα SEATRAC.
Προσπαθώντας να είμαι συνεπής απέναντι στους Συναδέλφους μου τόσο στην Αναπηρία, όσο και στο Περιφερειακό Συμβούλιο, και προσωπικά στον Περιφερειάρχη κ. Απόστολο Κατσιφάρα, ο οποίος τιμητικά μου ζήτησε να αποτελέσω τον ειδικό αγορητή της Περιφερειακής Αρχής, σας ζήτησα την αλλαγή της ημερομηνίας της εν λόγω Συνεδρίασης από 2.12 σε 4.12. Αυτό δεν ήταν εφικτό λόγω ήδη προγραμματισμένης Συνεδρίασης για την 4η Δεκεμβρίου.
Για το λόγο αυτό θα σας καταθέσω το Υπόμνημα των θέσεων μου. Σας εξουσιοδοτώ να διαβαστεί κατά την διάρκεια αυτής της Ειδικής Συνεδρίασης εφόσον συναινεί το Σώμα και όπως ορίζει για τον Ειδικό Αγορητή η διαδικασία, ώστε να καταγραφεί στα πρακτικά, ως σαν να ήμουν παρών.
ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΘΕΣΕΩΝ
Πρώτα από όλα θα ήθελα να απολογηθώ για την σημερινή δικαιολογημένη απουσία μου. Δεν θέλω σε καμία των περιπτώσεων να θεωρηθεί ότι σας εγκατέλειψα. Για το λόγο αυτό αγωνίζομαι για τα δικαιώματά μας από κάθε μετερίζι και σε όλα τα Κέντρα λήψης των αποφάσεων. Η δική μου τοποθέτηση θα είναι βιωματική και θα εμπεριέχει το στοιχείο κριτικής και της αυτοκριτικής. Θα έχει όμως και καινοτόμες προτάσεις.
Ξεκινώντας θα πω ότι μετά από δώδεκα χρόνια συνεχούς προσφοράς από οποιοδήποτε Φορέα προσπάθησα και θα συνεχίσω να προσπαθώ τίποτα να μην γίνεται για εμάς χωρίς εμάς. Τόσο στο Κεντρικό Διαμέρισμα του Δήμου Πατρέων από όπου ξεκίνησα, από το Νομαρχιακό Συμβούλιο που υπηρέτησα την προηγούμενη θητεία, όσο και σήμερα από το Περιφερειακό Συμβούλιο αγωνιζόμουν να φέρω τα προβλήματά μας μέσα στα Κέντρα λήψης των Αποφάσεων, δίνοντας σε εσάς το βήμα στις Συνεδριάσεις για να ακουστούν και να καταγραφούν οι θέσεις μας, ως γνήσιοι εκφραστές του Αναπηρικού Κινήματος. Αυτό συνέβαινε άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε με αποτυχία. Οι λόγοι είναι αρκετοί, σίγουρα και εγώ μπορεί να έχω κάνει τα λάθη μου. Εάν κάτι από αυτό ήταν εκτός γραμμής της υπεράσπισης των θέσεων μας, απολογούμαι.
Η δική μου καταγραφή ξεκινά με σημείο αναφοράς την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων μας. Είναι γεγονός ότι μέσω των παρεμβάσεων μας και ιδιαιτέρως της Εθνικής Συνομοσπονδίας τα τελευταία τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια που εγώ έχω μείνει Ανάπηρος και τα παρακολουθώ ο ίδιος, έχει σημειωθεί τεράστια πρόοδος στο Νομοθετικό-Ρυθμιστικό κομμάτι των θέσεων μας. Εκείνο που παραμένει παθητικό είναι το εκτελεστικό κομμάτι της υλοποίησης των Νομοθετημάτων. Ως Αντινομάρχης την διετία 2009-2010 προσπάθησα ορισμένα από αυτά να τα αλλάξω, άλλα να καταπολεμήσω και σε άλλα να προτείνω βιώσιμες λύσεις. Βρήκα πολλές γραφειοκρατικές αντιστάσεις, αλλά βρήκα και αντιστάσεις πολύ σοβαρές μέσα στο Αναπηρικό Κίνημα και όχι πάντα ανιδιοτελείς.
Η προσέγγιση λοιπόν που κάνω σήμερα είναι κατά την άποψή μου το καταστάλαγμα των εμπειριών τόσο ως Δημοτικός υπάλληλος αλλά και ως Αιρετός.
Σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης παρουσιάζεται όλα αυτά τα χρόνια μια αναντιστοιχία. Ενώ οι ΟΤΑ Α & Β βαθμού έχουν υποχρέωση να βρίσκονται δίπλα στον Πολίτη, στο θέμα των Αναπήρων πολιτών φαίνεται ότι δεν υπάρχει ένας ορθολογικά ιεραρχημένος τρόπος παράγωγης Πολιτικής βούλησης που να φτάνει σε κάποιο ορατό αποτέλεσμα. Αυτό έχει ως απόρροια την ανυπαρξία σχεδιασμού, την ανεπάρκεια διαχείρισης των Ευρωπαϊκών Κονδυλίων, την παντελή έλλειψη ιεράρχησης στόχων και την αξιολόγηση του οπουδήποτε παραγόμενου έργου. Θα τολμούσα να πω, πως ένα αόρατο χέρι εμποδίζει να συμβούν τα αυτονόητα. Δεν μπορεί να υπάρξει άλλη λογική εξήγηση πως μετά από τέσσερα χρηματοδοτικά πακέτα σύγκλισης με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή ακόμα δεν έχει επιτευχθεί.
Από την άλλη υπάρχει και μια απροσδόκητα θετική εξέλιξη σε επίπεδο Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας που αφενός δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη και αφετέρου δεν πρέπει να περάσει ανεκμετάλλευτη. Μιλώ για την ύπαρξη των νέων δόμων προνοιακής μέριμνας που θα κατασκευαστούν στα επόμενα χρόνια από πόρους του ΕΣΠΑ 07-14, και που κατά την άποψή μου θα κατατάσσουν την Περιφέρειά μας στην πιο δυνατή θέση σε αυτό τον τομέα σε επίπεδο ΔΕΠΙΝ. Πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη ότι οι δομές Προνοιακής Μέριμνας που θα έχουμε ως Π.Δ.Ε. ολοκληρώνοντας το 2015 δεν υπάρχουν αντίστοιχα στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Μια πορεία που ξεκίνησε από τις διεκδικήσεις μας, και που μπορεί να αποτελέσει ένα τεράστιο κεφάλαιο ανάκαμψης των παρεχόμενων υπηρεσιών κοινωνικού τομέα εάν σχεδιαστεί ορθά και εκτελεστεί επαγγελματικά.
Για το λόγο αυτό θα κάνω παρακάτω τις συγκεκριμένες προτάσεις.
Σε ότι αφορά την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας πρέπει άμεσα να προχωρήσει στην σύσταση Γραφείου Προσβασιμότητας Αναπήρων σύμφωνα με τις διατάξεις του αρ. 12 της παρ. 10 του Ν.3230/2004. Αυτό το γραφείο θα πρέπει να υπάγεται στην Γενική Δ/νση Ανάπτυξης και τις κατά τόπους Δ/νσεις Ανάπτυξης των Π.Ε. γιατί άμεσα πρέπει να ξεκινήσει η αποτύπωση της υπαρχούσης κατάστασης, η καταγραφή - ιεράρχηση των αναγκών και η δρομολόγηση ολοκλήρωσης πιστοποιημένων υποδομών αλλά και η μελετημένη διασύνδεσή τους σε επίπεδο Ενοτήτων με την συνεργασία των Δήμων.
Επιπλέον πρέπει να γίνει μια ειδική αναφορά στην Πανελληνίως βραβευμένη καινοτόμα ιδέα SΕΑTRAC (αυτόνομη πρόσβαση Αναπήρων στην θάλασσα), που φέτος υλοποιήθηκε σε πέντε παραλίες της Π.Ε. Αχαΐας με τους μηχανισμούς που έχει στην κατοχή της από την ολοκλήρωση του ερευνητικού προγράμματος. Στόχος της ΠΔΕ είναι τα νέα μηχανήματα να τοποθετηθούν και σε παραλίες των Ενοτήτων Ηλείας & Αιτωλοακαρνανίας με την ολοκλήρωση του προγράμματος NO BARRIER, και μετά τον σχεδιασμό της νέας ΣΕΣ 14-20.
Σε επίπεδο Διαχειριστικής Αρχής θα πρέπει να γίνει σαφές και κατανοητό ότι στο νέο Ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό πακέτο ΣΕΣ 14-20 τίθεται ως άξονας ή μέτρο πολιτικής προτεραιότητας, η επαρκή εξασφάλιση πόρων με στόχο την πιστοποιημένη αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των ΑμεΑ, δίνοντας έμφαση στην ολιστική πρόσβασή τους στο φυσικό περιβάλλον. Επίσης θα πρέπει να εξασφαλιστεί επαρκές κονδύλι και για τυχόν συν-χρηματοδότηση της πιστοποιημένης αναβάθμισης ιδιωτικών χώρων κατά τα πρότυπα του παλαιότερου προγράμματος ΕΡΜΗΣ. Επιπλέον πρέπει να γίνει κατανοητό ότι έχει υπάρξει πρόβλεψη για την αιρεσιμότητα No 3, στην οποία γίνεται σαφής αναφορά σε θέματα ΑμεΑ.
Σε επίπεδο παρεμβάσεων της Γενικής Διεύθυνσης Πρόνοιας και Δημόσιας Υγείας είναι αναντίρρητη η ανάγκη υλοποίησης προγραμμάτων στήριξης των ευπαθών και οικονομικά αδύναμων ομάδων του πληθυσμού με ολοκληρωμένα προγράμματα πρόληψης νοσημάτων και παροχών υπηρεσιών ψυχικής υγείας με συνεχή ροή χρηματοδότησης και στοχευόμενα.
Σε επίπεδο Πρόνοιας και Κοινωνικής Συνοχής πρέπει να υπάρξουν τελικές ανακατατάξεις και ρυθμιστικές παρεμβάσεις με έμφαση στην οικονομική αυτοτέλεια και ανασυγκρότηση των Προνοιακών δομών της ΠΔΕ. Θα ήταν προκλητική αστοχία εκ μέρους μας να περιμένουμε από οποιαδήποτε Τρόικα να σχεδιάσει για εμάς χωρίς εμάς. Πρέπει ταχύτατα να γίνει η απαραίτητη δημόσια διαβούλευση και να προχωρήσουμε σε ενοποίηση των Ιδρυμάτων που έχουν συναφή ή άλληλοκαλυπτώμενα αντικείμενα, ελαχιστοποιώντας το κόστος λειτουργίας και αυξάνοντας το κοινωνικό όφελος. Εάν μείνουμε προσκολλημένοι πίσω από τα καταστατικά των Ιδρυμάτων και των φιλόπτωχων ταμείων, σίγουρα να μην περιμένουμε καμία θετική εξέλιξη. Πρέπει λοιπόν, άμεσα να ζητηθεί μια αναλογιστική μελέτη με (εάν αυτό προβλέπεται) χρηματοδότηση της Περιφέρειας που να λέει σε τι θα μπορούσαν να μετατραπούν αυτά τα Ιδρύματα προκειμένου να εξασφαλίσουν την βιωσιμότητα και αυτονομία τους. Είναι γεγονός ότι ο νέος σχεδιασμός επιβάλει την ύπαρξη νέων δομών Ανεξάρτητων Μονάδων Διαβίωσης. Φαντάζομαι ότι όλοι μας έχουμε προβληματιστεί από το γεγονός ότι η φθίνουσα Κρατική επιχορήγηση θα συνεχίσει να φθίνει, και είναι ανάγκη να αναζητηθούν άλλες μορφές χρηματοδότησης, που ούτε το νέο νομοθετικό πλαίσιο του Ν.4109/2013 έτυχε να λύσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αστοχίας είναι η απόσπαση των ΚΕΚΥΚΑμεΑ από το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας στο Υπουργείο Υγείας. Πρέπει σε κάθε περίπτωση η ΠΔΕ να έχει έτοιμη μια δική της πρόταση, αντίστοιχη του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι ο Σκαγιόπουλος, ο Καραμανδάνης, ο Μαραγκόπουλος, ο Σταθακόπουλος, και άλλοι Ιδρυτές προνοιακών ιδρυμάτων και δομών μέριμνας, θα είχαν τότε την ευαισθησία και την ευελιξία να αναπροσαρμόσουν τα καταστατικά τους σύμφωνα με τις ανάγκες των καιρών, χωρίς να παραβιάζεται ο κύριος σκοπός τους.
Εμείς γιατί αρνούμαστε πεισματικά να το κάνουμε; Δεν καταλαβαίνουμε ότι είναι βασική προϋπόθεση για την ανάταξη του τοπίου;
Κατόπιν των παραπάνω ζητώ να συμπεριληφθούν οι παραπάνω προτάσεις μου, ενσωματώνοντας την άποψη ότι για την υλοποίηση αυτών των στόχων χρειάζεται επιπλέον η δημιουργία ενός work group (ομάδα εργασίας) ανά Περιφερειακή Ενότητα. Αυτή η ομάδα εργασίας πρέπει σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα να εισηγηθεί μέτρα και πολιτικές που είναι μέσα στο χρηματοδοτικό πλαίσιο του ΣΕΣ 14-20.
